Biri benden
biri senden
biri bizden kalanlarla
Sen üç kere çok yaşa
Kavgasız nefeslerin olsun
ağzında dikensiz güllerle diren bu mağlup savaşa
Yarıştır küfrünü babadan kalma delikanlılığınla
Yalnız için ümitli şiirler söylesin hep
güzel gönüllü kadınlara
Zaman gidenin kalbine ağrır sevdiğim
Kalmalarına tutun ve ayak dire gerçeğimizin acısına
Masaldır bu
büyüyen akıllara yatmayabilir
İnançsızlık bi oturdu mu ciğere
bir daha kalkmayabilir
Soğuk sade üşütmez sen inanma meteorolojiye
Şiddetine mukabil feci şekilde yakabilir kor ateşten daha bile
Üşüdük de hissizleşti mi kalbimizin birbirine değen telleri
Ondan mı bu aramızdaki milyon mesafe
Üç yanı denizler
dört başı hayali düşmanlarla çevrili memleketimiz
zor zamanlardan geçmekte
Vuran vurulandan mesul değil
Cellat mazluma balta tutturmaya teşne
Önce acıtıyoruz
Sonra acılardan acı beğeniyoruz mutluluk niyetine
İşte biz seninle
bu çıplak derimizi dişleyen nefrete
sevişerek örgütlenmeliyiz sevdiğim
Şimdi sevmeye en demir yerinden kalkanlarımızı indirmeliyiz
Yersiz kinimizi yurtsuz sevişmelerimize rehin etmeliyiz
Kaçarı yok
büyümenin ağrısına teslimiz hepimiz
geldi mi vakti
Lakin hala küçükse ellerimiz
içimizdeki ağlaşan çocuklara
bir mendil vermeliyiz şimdi
