10 Haziran 2014 Salı

MUSKA

dünyayı şiir kurtaracak kardeşim

sen ne dersen de
metinler gültenler ismetler ve bize değen herkesler
bir muska gibi sallanacak ürkek boynumuzda

yarınsız bir yeni gün mü bu
öldürmeyen bir boğulma
aza varıp çoğalma
gönlünü sermaye ettiğin seyyar bir tezgah ömrün
yaz deme kardeşim daha ne diyeyim işte
sadece karanfiller hayatta kalır
ölmeyen bir kazığı çakarlar alnının çatına

az deme kardeşim
şiir de nihayetinde küçük kanatlı bir attır
hem ne kadar farkımız el kadar kuştan
taze bir karanfilden
eski bir cümleden
mayalanan badeden
eşyanın tabiatından ne kadar

ayrılamayız artık kardeşim
mecbur kalben seveceğiz
iki teke daldırıp ciğeri
bir ölmeme gününe meze edeceğiz

yalnız gitmek kurtaracak bu savgun ruhları
gök bile yürüyor deme bak

döne döne kalacak seni sevmekler başımıza
ani bir şiir olacak yokluğun kardeşim
muska gibi sarılacaksın boynumuza

10 Mayıs 2014 Cumartesi

HEZÂRFEN AHMET ÇELEBİ'NİN YILLAR EVVEL GÖRDÜĞÜ RÜYA

Şimdi ben kalkıp da gökte çırpınan bütün kuşların kanadı üzerine 
seni ömrümün son gününe dek seveceğime 
yemin etsem 
Sonra her köşeyi döndüğümde sen çıksan karşıma
          ve dönülebilen bütün köşelerden sen dönsen

Şu ağzımda büyüyen küfürler un ufak ufalansa 

Dökülse ağzımdan düşse ayak uçlarına
Şu vapurların burnu gibi 
-afedersin kıçı gibi 
Dili de olsa
Söylese senin buram buram deniz koktuğunu
Her ıslığında sesin duyulduğunu

Yüz kez yıkansam kokunun sindiği yerlerim üstüne
Söküp atsam içimden piç ettiğin şu küçük çocuğu 

Münir Abi uzaktan seslense 

Dese ki bırak evlat-
      'vesvese bunların hepsi vesvese'
Ya da Kuşçu Arnavut yakasında sarı çiçeğiyle gelse 
Şöyle bi güzel çekse kulağımızdan oturtsa bizi karşısına
Alemdağlı ispinozların lezzetli ötüşlerinden dem eylese

Sonra biz bir kere daha inansak kuşların masalına

Gözlerimize miller çektirip 
-bir kere daha kansak 
       Hezârfen Ahmet Çelebi'nin yıllar evvel gördüğü rüyaya
Etimize dağlanmış etler diktirip
                dirensek onca acıtırken yine de yan yana durmaya

Ağzın ağzıma büyülü nefesini üflese 

       biz yine sarhoş olsak
Kabından taşan dünya daha da küçülse gözümüzde
       biz içine sığmasak
Aynı vakitte bizim gezegen alabildiğine büyüse hücrelerimizde
       Biz yine hayretler içinde kalsak

Her nasılsa bunları bizden başka kimseler bilmese 

     ve usansalar anlamaya çalışmaktan
Evvela yoldaştıysak
    ve yorulmadıysak uzun yollar boyu hayal kurmaktan

Kara sevdanın beşeri durmadan kandırdığı kadar

Tüm güzel şarkıların gizliden birbirini andırdığı kadar
Bir kibritin koca ormanı yandırdığı kadar

Yan yana uzansak
 rüya gibi
rüyada gibi 
 biz olsak
    Hepsi bu kadar

10 Nisan 2014 Perşembe

ÜNLEMLİ ŞİİR

Dünya mı dar ben mi çoğaldım seninle 
                                           -vallahi sığamıyorum! 
Şimdi kainatın ve ahiretin bütün mahlukatı yok geliyor gözüme
 senden başkasına varamıyorum 

Varamadığın yere yaramazsın 
Duyamadığın yâre soramazsın
Gittin ve dünya kaç yüz kez döndü kendi etrafında 
Gözümde kalmadı zerren 
                    seni gönlümden kazıyorum 
Kanatıyorum etimi ve kokundan 
                     burnuma layık bi parça arıyorum
Kuşlar uçuyor göğün yedi ceddine ve ben 
                           her kanat sesinde seni anıyorum 

Ki bu seni sürekli kılıyor sevdiğim 

                                         sana ara veremiyorum!

Her gün seninle yürüdüğümüz birtakım sokaklardan geçiyorum
Şu köşede öpmüştün beni ilk kez
Gözlerindeki gizli orman daha da yeşermişti o gün hatırlıyorum 
Hayrete düşmüştük 
Böyle de sevilir miydi ulan!
Aleme küsmüştük 
Alem başkaydı her yanı birbirimize dokunan 
Rüyaya yatmıştık yan yana yatakta 
Ah uyanmasaydın ne güzel kocayacaktık bi' yastıkta 

Gittin diye bütün günler aynı 

   Geceler kardeş birbirine
Gördüm bütün yollar ayrı 
   Yokluğun deliliktir ben gibisine

Şimdi öylece geçiyoruz 
         senin artık kokmadığın güllerden ey yâr!
Durmadan içiyoruz meylerden
                               ciğer her damlada seni ağlar

Yoruyor adın ağzımı 

her nefeste kan ter içinde kalıyorum
Yeriyor mâzi yarını 
             sinenden başka uyumaya yer bulamıyorum
İki lafımdan biri sana çıkıyor hâlâ 
             sensiz hep yanılıyorum

Ki bu tüm yolları unutturuyor bana 
Senden öteye gidemiyorum