10 Nisan 2014 Perşembe

ÜNLEMLİ ŞİİR

Dünya mı dar ben mi çoğaldım seninle 
                                           -vallahi sığamıyorum! 
Şimdi kainatın ve ahiretin bütün mahlukatı yok geliyor gözüme
 senden başkasına varamıyorum 

Varamadığın yere yaramazsın 
Duyamadığın yâre soramazsın
Gittin ve dünya kaç yüz kez döndü kendi etrafında 
Gözümde kalmadı zerren 
                    seni gönlümden kazıyorum 
Kanatıyorum etimi ve kokundan 
                     burnuma layık bi parça arıyorum
Kuşlar uçuyor göğün yedi ceddine ve ben 
                           her kanat sesinde seni anıyorum 

Ki bu seni sürekli kılıyor sevdiğim 

                                         sana ara veremiyorum!

Her gün seninle yürüdüğümüz birtakım sokaklardan geçiyorum
Şu köşede öpmüştün beni ilk kez
Gözlerindeki gizli orman daha da yeşermişti o gün hatırlıyorum 
Hayrete düşmüştük 
Böyle de sevilir miydi ulan!
Aleme küsmüştük 
Alem başkaydı her yanı birbirimize dokunan 
Rüyaya yatmıştık yan yana yatakta 
Ah uyanmasaydın ne güzel kocayacaktık bi' yastıkta 

Gittin diye bütün günler aynı 

   Geceler kardeş birbirine
Gördüm bütün yollar ayrı 
   Yokluğun deliliktir ben gibisine

Şimdi öylece geçiyoruz 
         senin artık kokmadığın güllerden ey yâr!
Durmadan içiyoruz meylerden
                               ciğer her damlada seni ağlar

Yoruyor adın ağzımı 

her nefeste kan ter içinde kalıyorum
Yeriyor mâzi yarını 
             sinenden başka uyumaya yer bulamıyorum
İki lafımdan biri sana çıkıyor hâlâ 
             sensiz hep yanılıyorum

Ki bu tüm yolları unutturuyor bana 
Senden öteye gidemiyorum