GÖMÜ

-Gülanne'me

Havadardı evimiz çünkü yazdı

Ilık ılık üşüyorduk aralık bir pencere kenarında

Farkına varıyorduk bir şeylerin 
Basbayağı görünmez bir çoğullukla
Saksılara çiçek üleştiriyor 
Ruh bölüştürüyorduk
Cesur dünyalar gömüyorduk tortulu bir kızıllığa
Genellikle umutla

Ya da bitimsiz bi iç sıkıntısıyla
Uzamasıyla bütün harflerin 
dalların göğe sokulmasıyla
Ama gömüyorduk işte hep
Çok sevdiğimiz ve hiç sevmediğimiz o her şeyleri durmadan gömüyorduk

Büyük işti zaman muhasebesi vardiyalar yetmiyordu
Geceleri fazla mesaiye kalıyor
Gündüzleri azıcık uyuyup yine gömüyorduk 
Çok para vermiyorlardı bize ama mutluyduk

Anıları gömünce topraktan adamlar çıkıyordu mesela
Acıyı gömüyorduk
         Anıları unutuyorduk

Hasılı güzel işti
Her şeyin başı gibi -sonu gibi yahut- bir şeydi
İyi işti 
Sonra bir gün bir çukur kazdı ikinci
Hep beraber atladık 
İçerden örttük üstümüzü
                         Her şey oracıkta bitti