OLTA

Bir şiiri dost edip yolumuza çoğullaşıyoruz
Bir akış gibi gelmiyor bazen hiçbir şey 
Biz orada durup dinleniyoruz

İçimizde tekil kervanlar yürüyor

Ağlamak niye insanların oluyor sadece
ve ben nasıl insan oluyorum böyle
Bir balık mesela 
bir balık- 
          nasıl yaşar aşkını söyleyin
Yaşamaz o balık demeyin

                                      söyleyin
Biz nasıl 
        her şeyi
             bu kadar 
                   böyle bilebiliyoruz

Upuzun hikayeler yazıp kısacık sonlara razı oluyoruz
Bir balık mı demiştik mesela
bir balık-
          neresinden tutunur hayata 
Kocaman açtığı gözleriyle

               bir oltanın ucunda sallanırken söyleyin

Hemen ölür demeyin 
söyleyin 

En iyi ihtimal yarık bir dudak olacaktır

Şanslıysa yaşamak
                      git gide büyüyen bir korku

Siz mesela kaybettiniz mi hiç ağzınızı
O durmadan 

durmadan durmadan yoran 
                                          anlatan 
Dişlemeye doyamayan ağzınızı

Susmak ne aydınlık bir hece 
Gece ne büyük yorgunluk
Kaburgamdan ölü bir şeyler doğuyor -ölü ve suskun
Kanat sayıyorum ölülükleri
Sonrası ağızsız bi kuşluk

KUANTUM

Üzgünüm ama o elmanın düşüşüyle ilgili tüm bildiklerini unutmalısın Newton amca
Evrenin bütün değişmez yasaları anti tezler üretiyor
biz birbirimize sarılınca

Şimdi bak sevgili
burası yerçekimli bir dünya
Görmüyor musun yerin dibine batıyoruz
böyle severken ayrı gayrı durdukça
Doymuyorlar doymayacaklar 
gel şu maymun iştahımızı taklacı güvercinlere boğduralım
Bildiğin delilik bizimkisi 
birlik olup yarım aklımızı bire tamamlayalım
Geçmiş geçmiyorsa gelecek de gelemeyecek demek
zamanın sarkacında asılı kalmayalım
  
Geçer unutursun diyorlar

                            saygıdeğer misafirler ve pek sevgili konuklar
Oysa hatırımdan çıkmamana yeminli 
                            koca gökyüzü ve bütün kıtalar

Ufukta liman yok ve tüm gemileri yakmış olabiliriz
istesek bir nefeste karşı kıyıya yüzerek varabiliriz 
Bizi atomlarımıza ayırsalar
evrenin boşluğunda bir sonsuzlukta yeniden birleşebiliriz

Sevgilim seninle biz
                              kuantum kadar belirsiziz

EDİPLİ ŞİİR

Edip'e, 08.08.15

bütün anladıklarım şiir oluyor bazen
tek bir şiir 

sonlu ve sonsuz
keşkeler dile geliyor gibi
her şeyi böyle bir anda anlıyor gibi
     'varıyor gibi bir mutluluğa'

dilden bir zindanlığa
çünkü yan yana çoğalmanın zindansızlığıyla
üçün beşin hepimizin arasında
ne şükür
ne kadar basitiz
çok şükür
buraya varışlarımızla
elifbanın nemenem yükü
sükutun altınlığıyla
öyle gibi
varıyor gibi bir dilsiz olmanın haklı gururuna

yıllar çok geçti
bir sürü güzel şiir birikti
kanunlar birikti
ve akordeonlar
kamyonlarca parantez birikti
adamlar ve kadınlar
gökyüzü
adamotları ve havva analar
kahveleri afrika'da içmek gibi şeyler birikti
yan yana susuşmak gibi
susarak sevişmek gibi bir bakış bile atmadan dahi
böyle şeyler birikti

işte yani
tam da öyle gibi
varıyor gibi bir dilsiz olmanın haklı gururuna
noktasız virgüllerden yorulmak gibi
sen gibi
öyle gibi
'varıyor gibi bir mutluluğa'
hatta yanından hızla geçiyor gibi
sarıyor gibi tüm kabuksu yaraları
yarıyor gibi kocaman bir uçurtmaya

dünyayı şiir kurtaracak
önce şiir
sonra sevmek kurtaracak
kuşları unutmayacağız
kuşlar bu görkemli törene
en ön sıradan katılacak
kurtulacak dünya
yani bir gün kurtulacak

işte böylece tek bir şiire sığışıyoruz
bir oluyoruz
birden oluyoruz
sarsılıyoruz
mahvoluyoruz yan yana