OLTA

Bir şiiri dost edip yolumuza çoğullaşıyoruz
Bir akış gibi gelmiyor bazen hiçbir şey 
Biz orada durup dinleniyoruz

İçimizde tekil kervanlar yürüyor

Ağlamak niye insanların oluyor sadece
ve ben nasıl insan oluyorum böyle
Bir balık mesela 
bir balık- 
          nasıl yaşar aşkını söyleyin
Yaşamaz o balık demeyin

                                      söyleyin
Biz nasıl 
        her şeyi
             bu kadar 
                   böyle bilebiliyoruz

Upuzun hikayeler yazıp kısacık sonlara razı oluyoruz
Bir balık mı demiştik mesela
bir balık-
          neresinden tutunur hayata 
Kocaman açtığı gözleriyle

               bir oltanın ucunda sallanırken söyleyin

Hemen ölür demeyin 
söyleyin 

En iyi ihtimal yarık bir dudak olacaktır

Şanslıysa yaşamak
                      git gide büyüyen bir korku

Siz mesela kaybettiniz mi hiç ağzınızı
O durmadan 

durmadan durmadan yoran 
                                          anlatan 
Dişlemeye doyamayan ağzınızı

Susmak ne aydınlık bir hece 
Gece ne büyük yorgunluk
Kaburgamdan ölü bir şeyler doğuyor -ölü ve suskun
Kanat sayıyorum ölülükleri
Sonrası ağızsız bi kuşluk