YÜZEN ARABESK

her biri başlı başına bir devrime benzeyen o sevişmelerimizin

hakikatle imtihanı geliyor aklıma

o an bütün yalanlara direniyorum

artık olmayışına 

yanımda soluduğun ciğerinin şimdi burdan bilmem kaç yüz kilometre ötede oluşuna 

söylenecekçoksözler'in duyulmayana dek katledilişine

görülecekçokgünler'in kör sağır gecelerine

şu omzumun çukurundaki kuşların ağlar gibi ötüşüne

ağzının kenarına salıncak kurmuş çocuğun bana hala inatla gülümseyen suretine direniyorum

dipsiz bir hayali terkedip 

hafızamda gömülü bir hatıraya dönüşmeni bekliyorum 

çünkü başka yol kalmadı 
çünkü başka bütün yolları örttü toprak 

ve imkansıza bağışladı 

mucize olmadan da mümkündü mucize 

birlikte kanmadık mı
gemiler gidiyordu ne güzel

biz inadına yakmadık mı 

şimdi girilemeyen denizlerin dalgasına vuruyor seni sevmelerim 
gemiler yine de yüzüyor-
ne garip!